အလြမ္းေတြရွိထားေၾကာင္း
‘ပန္းေ၀’သိလားေမးခ်င္တယ္။
လမ္းေတြ႔ရင္ ေခၚခြင့္မပိုင္ပါဘူး
ကၽြမ္းေၿမ့ခ်င္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္မွာလားရယ္လို႔
ခိုး၀ွက္ကာ အၾကည္႔ပုန္းေတြနဲ႔
တိုးရွက္ရာ မခ်ိဆံုးပါပဲ
ၿငိထံုးလာ အလြမ္းေတြေ၀ေတာ့
ပန္းေ၀ သိမယ္။
ကိုယ့္မ်က္ရည္ ကိုယ္ရွာမေတြ႔ဘူးတဲ့
ညွိဳ႔ခ်က္ေတြ အငိုေ၀့ပါရင္း
ကမၻာခ်ဥ္းေအာင္ ပန္ေတာ္ပြင့္မယ့္
သခင့္အတြက္ ပန္းေတြရယ္
ႏြမ္းေလတယ္ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ေၿဖရူး
(ေအာ္…တို႔ဘ၀က)
တမ္းမေၿပတယ္ေနာ္ မ်က္ရည္ဦး။
ေႏွာင္တြယ္တာ ခက္တာပဲပန္းရယ္လို႔
ေရွာင္ဖယ္ကာ မ်က္ႏွာလဲႊစမ္းခ်င္တာေပါ့
ေက်ာင္းခန္းဆီ ေၿခလွမ္းေတြ အေရာက္ယူဆဲမွာပဲ
တစ္ေယာက္သူ ေနာက္လူေတြ႔ေနႏွင့္ၿပီမို႔
ရင္နင့္စြာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေပမယ့္
ၿမင္ခြင့္မွာ အေဖာ္သစ္ေတြနဲ႔ ပန္းေ၀ရယ္
(တို႔ေလ….)
မေခၚၿဖစ္ပါဘူး..။

(တာရာမင္းေ၀)